güzel sözler

yaptıklarınızın gerçek sebebini bilemiyorsanız, bu, "Gerçek"e olan uzaklığınızdandır!.

Gerçeğe erenler, giyiniktirler; kıyafetlerine aldanmayınız, ki onları görebilesiniz!.

Susunuz, dinleyiniz; seslenişi "okumaya" çalışınız!.

Konuşmak mecbûriyetindeyseniz, bu, idrâk ettikleriniz kadar olsun!.

Yapabileceğiniz şeyleri dahi yıkmayınız!..

Her şeye rağmen, verenlerden olmaya çalışınız!.

Ne bir suç işleyiniz, ne de af dilemek mecburiyetinde kalınız!

Ancak ve sadece, gerçeğe erenler "ayna" olabilirler!.

"Ayna" olduğunuz gün, aksettirilmemesi îcâbeden şeyler de olduğunu unutmayınız!.

Sabrı terketmeyen, gerçeğe eremez!.

Gerçeğe erenin ilk hâli, imânı terktir!.. Görülen şeye, imân edilemez!..

Geçmişin münâkaşasına girmeyiniz ki, size "basit insan" demesinler!.

Rabbin seslenişi, herkese, idrâkıncadır!.

Suyu bardakta görmüşseniz; buharı, bulutu, karı, buzu, denizi ondan ayrı sanmayınız!..

Her şey bir inişle-çıkış arasında değişimde... Gerçekte ise; ne iniş var, ne de çıkış!...

Sayılmak istiyorsanız, sükûtu değerlendiriniz!..

Kadere yapışarak her şeyden elini çekenler, henüz "Gerçeğe" erişmemiş olanlardır!.

Acı ilâçların sıhhate vesile olduğunu unutmayınız!.

Öğrendikleriniz, tatbik edildikleri sürece size yararlı olur. Aksi halde siz, "bilgi hammalı" olarak bu dünyadan geçer gidersiniz!..

Dostlar meclisinde kendinizi hizmetkâr yapmadıkça, onlara ihanettesiniz!.

Unutmayınız ki, unutulmayasınız!...

Veriniz ki, verilsin!.. Unutmayın, boşluk yoktur. Her çıkanın yeri dolar. Çıkaranın gayesine göre!..

Karşılıksız olarak verdiklerinizi düşünün... Ne kadar?..

Sabredenlerdenseniz, "sizde sabreden"i hatırdan çıkartmayınız. Aksi halde sabrınız şirk olur!.

Değeriniz, değerlendirebildikleriniz oranındadır!.

Hâlâ samimiyetle yönelemiyorsanız, noksanınızı araştırınız!.

Zevkler tartışılmaz, gruplandırılır!.

Her şeyin sahibi vardır; öyle ise sizin olmayanlar hakkında sahiplik dâvâsına kalkışmayınız!.

Hâin, emânete sahip çıkandır!..

Hikmeti nerede bulunsanız alınız; zîra, "özbenliğinizin" vasfıdır!..

Hikmet, ehli için pırlanta; gayrı için taştır!.

Mârifet, pırlantayla - taşı ayırt etmek değil; pırlantaları değerlendirebilmektir!

Gıpta etmeyiniz, çalışınız!.

Herkes, imkânları nisbetinde mesûldür!.

"Vermedi" değil; "alamadım" deyiniz!.

Zorlamayınız ki, zorlanmayasınız!..

Öldürmeyiniz ki, hayat bulasınız!.

Hayvan ile insan arasındaki fark, birincisinin hayatının bittiği yerde ikincisinin hayatını başlamasıdır!.

Zamanı ve yeri geldiğinde, vasıtayı terketmeyi biliniz!.

Hüsrâna uğrayanlar, geldikleri yeri unutanlardır!.

Ortamlarını hiçe sayanlar, er-geç tökezlenirler!.

"HEP" olmak istiyorsanız, "HİÇ" olunuz!..

Gerçeğe eren, gördüğünü tanır!.

Yüceliğin ziyneti, tevâzu; ermişliğinki ise, yadırganmayıştır!.

"Hikmet", yaradılışın sırrına erenin ağzından dökülen sözlerdir.!.

"Hikmet", velinin sükûtunda; Ârifi Billah'ın seslenişindedir!

Samimiyete ihânet eden, felâh bulmaz!.

Huzur, sevgi ve nefretin ötesindeki âlemin adıdır!.

Sükût, sırrı işitmekte olanın hâlidir!.

Hayret, sırrı görenin hâlidir!.

Seyir, sırra erenin hâlidir; ki o, artık, dâimidir!.

Gayesi zevk olan, şirktedir!. İlâcı, emre yönelmektir!..

Tasavvufun basamaklarına basmamış olanlar, o basamakların görüşlerinden ebediyyen mahrûm kalırlar!.

Güneş, geleceği saati bildiğin için gelmez!..

Gecelerini , "ey gündüz hemen gel" demekle isrâf etme!

Verilene ihânet, vereni görmemek veya görmezlikten gelmekte olur!

sağol çok güzel sözler